
In bange tijden kiezen mensen als het mogelijk is ervoor, zich te koesteren in een aangename omgeving.
Ook kunstenaars, die consistent werken met relevante motieven, hebben periodes waarin ze behoefte hebben aan pure schoonheid en het maken van mooie dingen, die geen verhaal nodig hebben, geen diepere betekenis hebben. Gewoon gemaakt, omdat ze iets mooi vonden. Een ondraaglijke lichtheid voor kunst in deze tijd.
Bea van Huijstee (1949), Nicole van der Heijden(1952) , Anna de Jong (1951) en Marjoke Staal (1953) hebben in hun atelier mooie werken uit verschillende periodes gezocht , een unieke verzameling, een mooi weekeinde.
Een grappig bijverschijnsel is, hoewel meestal verkeerd gebruikt als het over kunst gaat, het gezegde “smaken verschillen” nu wel hout snijdt.